kanggo sedulurku

Aja ditangisi maesanku

Aja nangis nganti kekejer

Jer aku wus ora neng kene

Aku ora turu

Aku iki tetesing udan ing mangsa ketiga

Banyu mili kang kasdu gawe suburing pari

Aku iki sumunaring srengenge nalika umun

Sing mesti njedhul ing bang wetan tan ora tau telat

Nalika kowe tangi ing wayah esuk,

Coba delengen ing awang-awang

Aku mabur satengahing manuk-manuk manyar

Muluk nganti watesing langit duwur

Bungah-bungahna atimu,

Kaya rawa kang akeh mina

Kaya prau kang bali seka segara dasih

Mula aja mbok tangisi maesanku

Aja kekejer olehmu duhkita

Usapen banyu luhmu.

Aku isih urip, aku ora turu

(P. Budiningtyas)